Podstawowe jednostki miary
Encyklopedia PWN
jednostka masy, podstawowa w układzie SI;
geogr. termin wieloznaczny i stosowany w różnych dyscyplinach naukowych; najczęściej posługują się nim geografowie i biolodzy, jest używany również w architekturze i geochemii; jest stosowany także w języku potocznym i oznacza widok (krajobraz wiejski i przemysłowy, zimowy i letni, brzydki i ładny).
kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,
stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;
kwarta
dawna jednostka miary stanowiąca 1/4 podstawowej jednostki, także miara objętości ciał sypkich i ciekłych zwykle = 1/4 garnca (garniec);
[łac.],
ekon. urządzenie księgowe ustalające wykaz symboli i nazw kont stosowanych w podmiocie prowadzącym księgowość.
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
